เรื่อง : ลุงพร เกษตรก้าวไกล
เมื่อเช้านี้ (9 ส.ค.63) “ลุงหมู” ทักผมมาใน inbox “สวัสดีครับ ลุงพร..สนใจ กลุ่ม Digital for farmer ครับ” (ขออนุญาตลุงหมูนำมาบอกกล่าวนะครับ เพราะตรงนี้ถือเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเขียนเรื่องนี้) ซึ่งผมเคยเขียนเรื่องนี้ลงในเว็บไซต์เกษตรก้าวไกล และพูดผ่านรายการ LIVE สด “เกษตรก้าวไกลLIVEฝ่าวิกฤตโควิดทั่วไทย” เพราะผมคิดว่าระบบออนไลน์จะสามารถลดความเหลื่อมล้ำได้มากถ้าพี่น้องเกษตรกรเข้าถึง ซึ่งตอนนี้ทุกหมู่บ้านก็มีอินเตอร์เน็ต (ดูอย่างโครงการคนละครึ่งที่ผ่านมา ชาวบ้านเริ่มใช้ประโยชน์กันได้แล้ว) แต่สัญญาณอาจจะชัดไม่ชัดบ้าง (มีหลายครั้งที่ผมและทีมงานLIVEสดจากสวนจากพื้นที่ของเกษตรกร มีบางคนต่อว่าก็มีบอกว่าดูมาหลายหนแล้วไม่ชัดตลอด ทำไมไม่ถ่ายเป็นคลิป ซึ่งตรงนี้ผมอยากจะสื่อให้เห็นว่าจำเป็นที่จะต้องเชื่อมโยงสังคมเกษตรไปสู่คนไทยทั่วประเทศ ตรงไหนชัดไม่ชัดผู้เกี่ยวข้องที่เป็นผู้วางระบบก็จะได้ปรับปรุงครับ-ผมคิดว่าการทำสัญญานอินเตอร์เน็ตให้ครอบคลุมทุกพื้นที่จะเป็นการส่งเสริมการลงทุนให้ลูกหลานหรือนักลงทุนกลับไปสู่บ้านเกิดหรือชนบท-ผมเคยคุยสดๆไว้ในรายการเมื่อเร็วๆนี้ครับ) แต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี สิ่งสำคัญทุกคนมีมือถือ Smartphone อยู่ก็มาก แต่ยังใช้ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ..ดิจิทัลมาร์เก็ตติ้งจะสำคัญที่สุดที่ทุกคนเข้าถึงได้ง่ายครับ
ประจวบกับเมื่อวานทาง Thai PBS รายการดูให้รู้ ได้ออกอากาศ ในเรื่องที่คุณฟูจิมาสัมภาษณ์ผมในประเด็น “เกษตรกรยูทูปเปอร์” คือเรื่องที่เกษตรกรสามารถใช้ออนไลน์(ยูทูป)มาเป็นเครื่องมือในการสื่อสารบอกกล่าวเรื่องราวของตัวเองหรือขายผลิตภัณฑ์ของตัวเองได้
ผมก็เลยอยากจะบอกกล่าวเพื่อนๆว่าในช่วงที่เกิดสงครามโควิด ซึ่งก็คงจะยืดเยื้อพอสมควร ถ้าใครที่ติดตามช่องทางการสื่อสารของผมจะเห็นว่าผมมองบวกมาตลอด มองว่าโควิดเป็นเพื่อนเกษตรกร มองว่าโควิดคือโอกาสบ้างละ ฯลฯ เพราะผมพิจารณาดูแล้ว โควิดทำอะไรภาคเกษตรได้น้อยมาก เราจะพลิกให้ศัตรูมาเป็นมิตรได้อย่างไร โดยเฉพาะผู้ที่พึ่งพาตนเองมาด้วยอาชีพการเกษตรแท้ๆ เรียกว่าโควิดผลักให้มนุษย์ไปอยู่ในมุมสีเขียว คือ “เศรษฐกิจสีเขียว” ไม่ใช่มุมแดงมุมน้ำเงินอย่างแต่ก่อนแล้ว
มุมสีเขียวหรือเศรษฐกิจสีเขียว จะเป็นสิ่งเดียวที่เกษตรกรไทยของเรามีความได้เปรียบ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ BCG Economy หรือ เศรษฐกิจชีวภาพ เศรษฐกิจหมุนเวียน และเศรษฐกิจสีเขียว (Bio-Circular-Green Economy) คือ โมเดลเศรษฐกิจสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน (เรื่องนี้ถ้าจะว่าไปก็ยาวไปถึงองค์การสหประชาชาติเลยครับ) เอาเป็นว่ามันเป็นโอกาสเดียวที่พี่น้องเกษตรกรไทยจะได้ออกสตาร์ทพร้อมกันกับบรรดาคนตัวใหญ่ๆทั้งหลาย ที่เหมือนจอดรถอยู่ข้างทาง แต่เดิมนั้นเขาจะบอกว่าปลาใหญ่กินปลาเล็กแต่เดี่ยวนี้ไม่เสมอไปแล้วครับ
เราเป็นคนตัวเล็กเวลาพลิกตัวลุกขึ้นจะไวกว่าคนตัวใหญ่ เพราะถึงยุคที่เรียกว่าปลาเร็วกินปลาช้าครับ ถ้าเราไม่ใช้โอกาสนี้ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไร ชาติไหน ถึงจะมีโอกาสอีก…
วันนี้ผมได้นำภาพที่ YouTube บอกกับผมว่า “ความสำเร็จใหม่” (หาดูให้เจอว่าอยู่ตรงไหนของภาพ) คือช่องยูทูปเกษตรก้าวไกลไปด้วยกันที่ผมและทีมงานทำอยู่นั้น มีคนดูครบ 15 ล้านครั้งเมื่อ 2 วันที่ผ่านมา ผมก็มาคิดว่าควรจะบอกดีหรือไม่ แต่คิดในทันทีทันใดก็คือ ควรจะบอกดีกว่า สิ่งที่อยากบอกไปกว่านั้นก็คือว่า พี่น้องเกษตรกรไทยของเราเก่งเรื่องการผลิตอยู่แล้ว แม้แต่ทุเรียนก็ยังคิดประดิษฐ์ประดอยให้ปลูกในนาได้ แต่พี่น้องอย่าลืมนะครับ เวลานี้เราเก่งเรื่องการผลิตอย่างเดียวไม่ได้ เราต้องเก่งเรื่องการตลาดควบคู่กันไป อย่าคิดแบบเดิมๆว่าให้เพื่อนเขาทำบ้าง โลกทุกวันนี้มันเปลี่ยนแปลงหมดแล้ว ใครพึ่งพาตนเองได้เป็นทางรอดที่ดีที่สุด
ผมพูดไปมากกว่านี้ก็จะยาวไปอีกไม่มีวันจบง่ายๆ เอาเป็นว่าให้พี่น้องนำเครื่องมือที่มีอยู่มาใช้ให้เป็นประโยชน์ทั้งการผลิตและการตลาดให้มากที่สุด เครื่องมือบางอย่างแทบไม่ต้องลงทุนอะไรเลยครับ มันอยู่ในมือของเราอยู่แล้ว เทคโนโลยีทุกวันนี้มันได้ออกแบบให้คนคนเดียวทำอะไรได้หลายอย่าง ขอให้เรียนรู้ด้วยตัวเองก่อน (บนโลกออนไลน์มีให้เรียนรู้ทุกอย่าง) พอติดตรงไหนเราค่อยถามเพื่อนครับ
ใช้เวลาที่รัฐบาลล็อกดาว์นมาทำประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ให้กับตนเอง รอบตัวเรายังมีอาชีพที่เราสามารถพัฒนาต่อยอดขึ้นได้มากมาย
ผมจบดื้อๆว่า “โลกยุคใหม่ชนบทคือความทันสมัย” สวัสดีครับ
